Anchor (Hebrews 6:19)

PASSAGE: Hebrews 6:19 ESV (first clause only): "We have this as a sure and steadfast anchor of the soul"

There are storms. There are typhoon. There are strong winds. I’m speaking figuratively.

Storms of life. Typhoons that challenge our faith. Strong winds that may break our branches or blow us away from Christ. They recipients of the Book of Hebrews are not strangers to such hardships. Because of the persistent persecution, they are so tempted to abandon Christ and return to their former religion of Judaism. Brothers and sisters, some of you may also be going through some strong storms and typhoons of life. Questions on the authenticity of Christianity pop out of your minds. You are likewise tempted to abandon Jesus Christ altogether.

Let me read that passage again, this time from the NIV 2011: “We have this hope as an anchor for the soul, firm and secure.” An anchor of course is that heavy object that is thrown overboard to keep the boat in a particular place. Without it, the boat quickly drifts away especially when the winds and waves are strong. The author used this image metaphorically to point out that God’s assuring words guaranteed by promise and oath is trustworthy.

The God who cannot lie should calm our fears in the midst of storms and typhoons of life.

    ☼ He holds us firm.

    ☼ He holds us secure.

    ☼ He holds us fast.

Pangako at Sumpa (Hebreo 6:17-18)

HEBREO 6:17-18 AB 2001

17 Gayundin naman, sa pagnanais ng Diyos na maipakita sa mga tagapagmana ng pangako na hindi maaaring mabago ang kanyang pasiya, pinagtibay niya ito sa pamamagitan ng isang sumpa; 18 upang sa pamamagitan ng dalawang bagay na di-mababago, na dito'y hindi maaaring magsinungaling ang Diyos, tayong nagtungo sa kanlungan ay magkaroon ng higit na katiyakang panghawakan ang pag-asang nakalagay sa harapan natin.

Pangangako at Panunumpa: dalawang mga paraan ng pagtiyak ng tao na totoo at maaasahan ang kanyang mga sinasabi.

◘ “Ipinapangako ko.”

◘ “Isinusumpa ko.”

Ngunit marami sa mga pangako ay napapako. Ngunit marami sa mga sumpa ay napupuksa. Bakit ganun? Iyan ay sapagkat likas sa makasalanang tao ang pagsisinungaling.

▒ Awit 58:3- Ang masama ay naliligaw mula sa bahay-bata,

silang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay naliligaw mula sa pagkapanganak.

▒ Awit 12:2- Bawat isa ay nagsasalita ng kabulaanan sa kanyang kapwa

Sa tekstong ating binasa, tayong mga nagsitungo sa Diyos upang manganlong sa kanyang kaligtasan ay nararapat magsipanatag ng loob. Bakit? Sapagkat ang ating inaasahang pagliligtas ng Diyos ay mga salitang hindi nagbabago dahil ito ay ipinangako niya at pinagtibay pa ng isang sumpa. At hindi tulad ng makasalanang tao na nangako nga at nanumpa’y wala pa ring katiyakan kung tunay ngang maaasahan, ang Diyos ay hindi maaaring magsinungaling. Siya ay Diyos ng katotohanan kaya naman ang lahat ng kanyang mga sinambit na mabubuting bagay para sa atin ay kanyang tutupdin isa-isa. Hinding-hindi niya hahayaang madungisan ang kanyang banal na ngalan kaya naman mananatili siyang tapat sa kanyang mga sinasambit.