Our Immortal Help (Psalm 146)

 

Holman Christian Standard Bible (HCSB); screenshot taken from www.biblegateway.com

They don't have much in life. They are weak and powerless. They belong to the lowest layers of the socio-economic strata. The world refers to them as the "less-fortunate" as they are not so "lucky" in life. And since they don't have the ability to defend themselves, they are the most vulnerable victims of abuse by those who have guns, goons and gold.

People who belong to this marginalized group would naturally dream of moving up higher. Who doesn't want a little improvement in life? Nobody enjoys hardship; everyone wants a little more comfort. If help is available, we can't blame the powerless for taking the offer.

Yet oftentimes in their pursuit of moving up to a higher stratum, they forget God. Their faith is not on the Sovereign God who has the power both to demote and to promote. Rather they put their trust is princes, those who possess political and financial advantages. What a fatal mistake! They have forgotten the Heavenly Judge who has the authority to put down one and exalt another (Psalm 75:7)

Not so the psalmist. This psalmist is calling upon all including the powerless ones to praise the Lord and has stated his commitment to praise the Lord as long as he lives (v.1,2). This is followed by his instruction to the people that they should not put their trust in the current political powers who are but mortals just like the rest of us (v.3-4). They too are subject to the frailties and limitations of the flesh. Putting one's trust in them is a dying hope for this hope dies with the prince.

Instead of holding on to a dying hope, we ought to choose a living hope. This hope will not die for it places its trust in the immortal God. Perhaps at present, one is "not so lucky" in the eyes of the world but if he has chosen to trust in the right person, he has positioned himself into a state of blessedness. Why? Let me give six reasons from the psalm at hand:

1st, He has put his trust in the God of Jacob (verse 5). Jacob is of course, the father of all the tribes of Israel. Putting one's trust in YHWH is putting one's trust in the same God who has founded the nation of Israel. One could not go wrong with the tried and tested foundation-builder namely YHWH, the God of Jacob.

2nd, He has put his trust in the Creator of the universe (verse 6). The one who made the earth and everything in it. The One who spoke the words and all the world came into order. Greater is he than anything else in the created order for every power in existence is indebted to Him.

3rd, He has put his trust in the faithful God (verse 6, "who remains faithful forever"). In other psalms, this faithfulness is said to be reaching up to the skies. In Psalm 89:2 says that God has established his faithfulness in heaven itself.

4th, He has put his trust in the God whose benevolence has already been experienced by many, even among the weakest of the weak and the poorest of the poor (verses 7-9)

The oppressed has experienced how he executes justice.
The hungry has experienced being fed by his hand
The prisoners has been set free.
The blind were given sight.
Those who are bowed down has been raised
The righteous are loved.
The strangers/aliens were protected.
The orphans and the widows were cared for.

Notice that in all these, it is God who is the doer of the action: he executes... he feeds... he sets free... he gives... he raises... he loves... he protects... he cares... Those who trust him contributed nothing. All they did was to put their faith in him. Isn't that a picture of our own eternal salvation? God did all the work. Salvation belongs to our God!

5th, He has put his trust in the God who doesn't show favor to the wicked (verse 9c). In human systems of justice, the guilty often get away because they have the money and the influence to elude punishment. Not so in God's system of justice. God is not a respecter of persons. No matter who they are, if they will not repent and surrender to God, they will pay for their crimes.

6th, He has put his trust in the King whose reign is unending (verse 10). That is in contrast with the mortal princes whose plans and ambitions die with them. God however reigns forever. Forever the crown belongs to him. Forever the scepter belongs to him. Forever the throne belongs to him.  From everlasting to everlasting, he is God.

"Mapalad ang mga Mahabagin" (The Beatitudes, part 6)

"Mapalad ang mga mahabagin,

sapagkat kahahabagan sila ng Diyos" (Mateo 5:7)

Ubos na ang kanilang mga bala. Sila ay mga sugatan. Walang kalaban-laban. Subalit tinuluyan pa rin silang pinagbababaril ng mga pinagsama-samang puwersa ng MILF, BIFF, at iba pa. Hindi na iginalang ang kanilang uniporme na patunay na sila ay mga awtoridad na ipinadala ng pamahalaan. Ngunit bago pa man nangyari ang lahat ng ito, ang kawalang-habag ay matagal ng nakapasok sa ating daigdig. Sa mga anak pa lang nina Adan at Eva ay naipamalas na ang kawalang-habag ng paslangin ni Cain ang kanyang kapatid na si Abel.

Ikaw ba ay mahabagin? Siguro nga ay wala ka pang napapatay o nakakagawa ng anumang karahasan, subalit hindi lamang naman doon nakikita ang kawalang-habag. Naantig pa ba ang ating mga damdamin kung may nakikita tayong naghihirap o nagdurusa? Ang pagkamahabagin ay isang katangian ng Diyos na dapat tularan ng kanyang mga anak. Kapag ang katangian ng Diyos na ito ay nababanggit sa bibliya, ito ay madalas inilalakip sa dalawa pang ibang katangian: ang grasya at pasensya ng Diyos (tignan sa Exodus 34:6 at Psalm 103:8). Maaari rin na ituring ang tatlong ito bilang tatlong aspeto ng kabutihan ng Diyos¹

Ang kanyang habag ay tumutukoy sa kanyang kabutihan sa mga nahihirapan.
Ang kanyang grasya ay tumutukoy sa kanyang kabutihan sa mga karapat-dapat parusahan.
At ang kanyang pasensya ay tumutukoy sa kanyang pagpipigil sa pagpaparusa sa mga nagkasala na madalas ay umaabot sa mahabang panahon.

Ang pagiging mahabagin kasama ang dalawang katangian madalas na kalakip nito (grasya at pagpapasensya) ay kabilang sa mga tinatawag na communicable attributes of God o mga katangian ng Diyos na maaaring tularan ng kanyang mga anak². Sa sinumang nagsasabi na siya ay anak ng Diyos, marapat lamang na tularan niya ang mga communicable attributes ng kanyang Ama sa langit (Colosas 3:10). Kung ikaw ay mahabagin, magpapakita ka ng kabutihan sa mga taong naghihirap. Gagawa ka ng mga hakbang upang maibsan ang kanyang pagdurusa kahit na ang pagdurusang ito ay bunga ng sarili niyang kagagawan.

Idinugtong rin ni Hesus na ang mga mahabagin ay kahahabagan din. Sa isang taong mahabagin, ito ay patunay na ang Diyos ay kumilos na sa puso niya upang siya ay maging kawangis ng mahabaging si Kristo at magkakarooon siya ng kapanatagan na ang habag ng Diyos ay higit sa mga parusang nararapat sa kanya³. 

--------------

FOOTNOTES

1. "God’s mercy, patience, and grace may be seen as three separate attributes, or as specific aspects of God’s goodness. (Wayne Grudem, Systematic Theology)
2. "Communicable attributes: Aspects of God’s character that he shares or “communicates”with us." (Jeff Purswell, the glossary section of Wayne Grudem's Systematic Theology)
3. "The presence of love (or mercy) shows that God has performed a work of grace in the believer's heart, making him like Christ. As a result, he can have confidence when he is judged.(Donald Burdick's commentary on James 2:13 in Expositor's Bible Commentary, 1st edition)

"Mapalad ang mga nagugutom at nauuhaw sa katuwiran" (The Beatitudes, part 5)

"Mapalad ang mga nagugutom at nauuhaw sa katuwiran sapagkat sila ay bubusugin."  (Mateo 5:6)

Hindi na nga nakapag-almusal si Pilar, tumagal pa ang pulong ng higit sa inaasahan. Nanginginig ang kanyang tuhod sa gutom at halos mahihilo na siya. Paglabas niya ng gusali ay may natanaw siyang dalawang tindahan: ang nasa kanan ay tindahan ng mga kakanin at ang nasa kaliwa ay may ukay-ukay. Alin sa dalawang tindahan ang sa tingin ninyo ang lalapitan ni Pilar?

Ang naranasan ni Pilar ay ilang oras lang ng pagkagutom, ano pa kaya sa mga panig ng daigdig kung saan may mga taggutom na tumatagal ng mahabang panahon. Sa isang taong hindi pa kumakain ni umiinom sa loob ng ilang linggo, wala siyang ibang hanap kundi pagkain at tubig. Ikaw man, kung halos mamatay ka na sa gutom at uhaw, hindi mo ba ipagpapalit ang iyong mga mamahaling gamit kapalit ng bigas, mga de-lata at malinis na tubig? Bakit mo panghahawakan ang mga bagay na hindi naman magpapahaba ng iyong buhay?

Sa buhay ispirituwal, madalas ang ninanais ng mga tao ay ang mga bagay na hindi naman magbibigay ng buhay at sigla sa kanilang kaluluwa. Halimbawa ay sa Isaias 55:1-3 kung saan ang mga tao ay sinasabing nag-aaksaya at nagpapakapagod sa mga bagay na hindi naman nakakabusog. Ang paanyaya ng Diyos ay lumapit sa kanya ang mga gutom at uhaw sa kaluluwa at sila ay bibigyan ng walang bayad. Ito ay madalas na nangyayari sa ating pagtalikod sa Diyos sa pag-aakalang maaari tayong mabuhay ng wala siya. Ngunit sa ating pagtalikod ay lumalayo tayo sa tunay na bukal ng buhay (Jeremias 2:13).

Ang iba ay uhaw sa karangyaan at kasikatan; ang iba ay gutom sa kayamanan at kapangyarihan at ang mga ito'y hinahanap-hanap ng kanilang puso ng hiwalay sa Diyos. Ngunit ano nga ba ang mapapala ng tao makamtan man niya ang buong sanlibutan at mapapahamak naman ang kanyang kaluluwa? (Mateo 16:26)

Ayon sa Panginoong Hesus, ang mga mapapalad ay ang mga nagugutom at nauuhaw sa katuwiran. Ano ang ibig sabihin nito? Sa kanilang personal na buhay, ang nais nila ay kung ano ang matuwid. Sila ay lumalayo sa mga daan at pananaw na baluktot. Nais nila ay maibigay ang tama sa lahat at mamayani ang katarungan sa buong daigdig. Sa paghahari lamang ng Diyos matutupad ng ganap ang pangako sa kanila na sila ay bubusugin. Hanggat hindi pa bumabalik ang Panginoon, ang daigdig natin ay magpapatuloy na ganito-- salat sa katarungan at katuwiran. Kaya naman ang dalangin ng mga taga-sunod ni Kristo ay ang paghahari ng Diyos sa lupa sapagkat sa paghahari lamang ng Diyos makakamtam ang perpektong daang matuwid at makatarungan¹.

Tunay nga na ikaw ay nagugutom at nauuhaw sa katuwiran kung:
1. ang iyong pagka-uhaw ay naka-sentro sa Diyos (Awit 42:2; 63:1)
2. ikaw ay gutom na sundin ang kalooban ng Diyos (Juan 4:34)
3. hanap-hanap mo ay ang kanyang salita (Amos 8:11 ff.)
4. ito'y nagsisimula sa pagkabatid na wala kang sariling katuwiran at ang iyong tanging pag-asa ay kung ibibilang na iyo ang matuwid na buhay ni Kristo (Romans 3:10-24)

-------------------
FOOTNOTE:
1. "So it is better to take this righteousness as simultaneously personal righteousness and justice in the broadest sense. These people hunger and thirst, not only that they may be righteous (i.e., that they may wholly do God's will from the heart), but that justice may be done everywhere. All unrighteousness grieves them and makes them homesick for the new heaven and earth--the home of righteousness (2 Peter 3:13). Satisfied with neither personal righteousness alone nor social justice alone, they cry for both: in short, they long for the advent of the messianic kingdom. What they taste now whets their appetites for more. Ultimately they will be satisfied without qualification only when the kingdom is consummated." D. A. Carson, Matthew, Expositor's Bible Commentary (1st edition)

Mapapalad ang mga Mapagpakumbaba (The Beatitudes, part 4)

"Mapapalad ang mga mapagpakumbaba,
sapagkat mamanahin nila ang lupa."

(Mateo 5:5)

Sa mga patimpalak sa telebisyon ng mga batang lalaki tulad ng That's My Boy, ganito ang karaniwang itinuturo sa mga kalahok:

• entrance pa lang ay kailangang punong-puno na ng self-confidence ang bata.
• maglalakad-lakad siyang parang isang siga
• paminsan-minsan ay haharap sa camera ang bata at ilalagay ang daliri na naka-Laban sign sa ilalim ng baba upang bigyang-diin ang pogi niyang mukha
• lalapit sa mikropono at sasabin: "Oops, oops, oops! Relax lang kayo mga girls. Akala nyo si Dingdong Dantes ito. Nagkakamali kayo. Mas pogi ako 'dun"

Ito ay sintomas ng malalang kalagayan ng ating lipunan.Ang pagiging mababang-loob ay isang katangian na hindi natin pinapahalagahan. Tayo ay mga taong mapagmataas at ito ang itinuturo natin sa ating mga anak. Salungat diyan ang ikatlong Beatitude na winika ni Hesus: "Mapalad ang mga mapagpakumbaba, sapagkat mamanahin nila ang daigdig." (Mateo 5:3)

Ang orihinal na salitang Griyego na "praus" na isinalin sa Ingles bilang "meek" at "mapagpakumbaba" sa Filipino ay hindi nalalayo sa kahulugan ng pagiging dukha sa espiritu (poor in spirit) na natalakay sa ikatlong talata. Ang pagkakaiba lang nito ay ang "poor in spirit" ay ang kalagayan ng tao samantalang ang "meek" ay kung paano siya makitungo sa Diyos at sa kapwa-tao¹. Ito ay kawalan ng pagmamagaling na nagdudulot ng pagpapakumbaba at hinahon kung kaharap natin ang iba.

Para naman kay John Macarthur, ang pinakamainan na paraan upang maipaliwanag ang katangiang ito ay hindi sa mga depinisyon kundi sa pagbibigay ng mga halimbawa² tulad nina:

a. si Joseph, na ibinenta ng kanyang mga kapatid bilang isang alipin. Ngunit noong nagkaroon na siya ng kapangyarihan, pinili niyang gawan ng mabuti ang kanyang mga kapatid sa halip na maghiganti (Gen. 50:19-20)

b. si Pablo, na sa kabila ng kanyang katayuan bilang apostol at tagumpay sa pagtatayo ng mga iglesya sa mga lugar na hindi pa naaabot ninuman ay nagsabi na siya ay ni hindi karapat-dapat tawaging apostol (1 Cor. 15:9-10)

c. si Hesus, na bagamat siya ay Diyos at Haring nakaluklok sa kaitaas-taasan ay nagpakababa bilang tao, namuhay na tila isang alipin at naging masunurin hanggang sa kamatayan sa krus (Fil. 2:6-8)

Maaari rin maging halimbawa ng pagpapakumbaba ang sinuman sa atin kung sa kabila ng ating mga kakayahan at talento, ating kinikilala na ang may hawak ng ating kinabukasan ay hindi ang ating angking galing kundi ang Diyos pa rin na siyang bukal ng lahat ng habag at pagpapala. Ipagpalagay natin na sina Ginoo at Ginang Vergara ay mag-asawang mahuhusay na negosyante. Matitinik sila pagdating sa pagkilatis ng mga business opportunities at sa pagpapalago ng puhunan. Kung sila ay tatanungin, "How do you see yourselves 10 years from now?" maaari silang sumagot ng ganito: "Well, 10 years from now we will have a mansion much bigger than this house. Each of our sons and daughters will drive their own cars. Our business will have branches in Laoag in the north and Davao in the south and other major cities in-between." Ang ganitong pagtitiwala sa sarili ay papalakpakan ng sanlibutan tulad ng pagpalakpak nila sa mga kalahok  sa patimpalak na That's My Boy. Subalit kung Bibliya ang pagbabatayan, ang nararapat na sagot ng mag-asawa ay "If it is the Lord's will, we will live and do this or that." (Santiago 4:13-16)

Talababa:

1. William Hendriksen, Exposition of the Gospel According to Matthew (NTC, Baker Book House 1973)

2. John Macarthur, The Only Way to Happiness: The Beatitudes (Moody Press, 1998; unang inilathala noong 1980 sa pamagat na Kingdom Living, Here and Now)

Mapapalad ang mga Nahahapis (The Beatitudes, part 3)

 "Mapapalad ang mga nahahapis, sapagkat sila ay aaliwin."

(Mateo 5:4)

Sa nakaraang paskil ay nakita ang una sa mga Beatitudes at ito ay ang mga dukha sa espiritu. Ang sumunod na Beatitude ay nababagay na karugtong nauna: mapalad ang mga nagdadalamhati. Nagdadalamhati sila sa pagkaunawa na sa kanilang karukhaan sa espiritu, sila ay mga makasalanan.

Hindi lahat ng aminado na sila ay mga dukha sa espiritu ay ikinalulungkot ito. Ang iba ay ay nagmamalaki pa at ipinagdiriwang ang kanilang kasalanan. May mga taong sadyang proud na proud pa habang ikinukuwento kung paano sila mangupit sa magulang, mambabae, manlamang sa kapwa, atbp. Maraming ganun sa Israel noong mga panahon na yun. 'Yan ay kung ibabatay sa mensahe ng pangangaral ni Juan Bautista na nabuhay rin sa panahong iyon. Sa Lukas 3 makikita natin na ang mga kasalanang binanatan ni Juan Bautista ay ang korapsyon, ang pang-aabuso sa kapangyarihan, ang pagsasawalang bahala sa mga nangangailangan, at pagsasamantala sa kapwa. Parang katulad rin ng ating kapaanahunan; magmula sa pinakamataas at pinakamababang posisyon may nananamantala upang kumita. Mula sa Senado hanggang sa palengke, may nandadaya. Ito ay araw-araw na nagaganap tila isang normal na bagay lamang. At ito ay hindi nila ikinalulungkot o ikinahihiya.

Ang mga taong nagdiriwang sa kanilang mga kasalanan ay hindi kinalulugdan ng Diyos. Ang mga taong mapapalad ay yung mga tulad na salmista na nagsabing:
    Parang agos na ng batis ang daloy ng aking luha,
dahilan sa mga taong sa utos mo'y sumisira. (psalm 119:136)

Gayon din ang pagdadalamhati ni Ezra:
Pinalipas niya roon ang magdamag na nagdadalamhati dahil sa kataksilan ng mga bumalik mula sa pagkabihag. Hindi siya kumain ni uminom ng anuman (Ezra 10:6b)

Sa isang iglesyang napasukan ng seksuwal na imoralidad, sila ay pinagsabihan ni Pablo ng ganito:
"At nakukuha pa ninyong magmalaki! Dapat sana'y mahiya kayo at malungkot, at ang taong gumagawa ng ganoon ay dapat ninyong itiwalag! " (1 Cor. 5:2)

Sa halip na tanggapin nila ang nararapat na kaparusahan ng kasalanan, tatanggap pa ng pagpapala ang mga nagluluksa sa kasalanan. Sila ay aaliwin ng Diyos kasabay kalakip ang pagpapatawad (Isa. 40:1-2). Balang araw, ang lahat ng luhang pumatak dulot ng daigdig na ito ay papahirin ng Diyos (Pahayag 7:17)

Mapapalad ang mga Dukha sa Espiritu (The Beatitudes, part 2)

"Mapapalad ang mga dukha sa espiritu,

sapagkat kanila ang kaharian ng langit." (Mateo 5:3) ¹

Una sa listahan ng Panginoong Hesus ng mga taong mapapalad ang mga dukha sa espiritu (poor in spirit). Mapalad sila sapagkat sa kanila ang kaharian ng langit (theirs is the kingdom of heaven), ibig sabihin sila ang mga magtatamasa sa mga biyaya ng paghahari ng Mesias sa ngayon at sa hinaharap. Ngunit ano nga ba ang kahulugan ng pagiging dukha sa espiritu.

Ang interpretasyon ng ilan dito ay ganito: "sa langit ang mga mahihirap; sa impyerno ang mayayaman". Mabilis silang tatalon sa kahilerang talata sa Lucas 6:20 kung saan walang nakasulat na "sa Espiritu". Ang angkop na interpretasyon nito ay intindihin ang pagiging dukha sa espiritu bilang kasalatan sa espiritu o spiritual bankruptcy. Sila ang mga taong walang anumang hawak na maipagmamalaki sa Diyos. Wala silang anumang taglay na maihahandog sa Diyos kaya't wala silang magawa kundi dumaing na lamang at mamalimos ng habag. Maaaring hindi naman sila salat sa yaman tulad ni Haring David ngunit kinikilala ang kanilang pangangailangan sa Diyos (Awit 40:17). Magiging kapaki-pakinabang lamang ang pinansyal at materyal na karukhaan kung ang dulot nito ay kapakumbabaan sa harap ng Diyos ²  

Ang kabaligtaran nito ay ang mga taong panatag sa sarili nilang katayuang espirituwal na nag-iisip na may sapat silang mga katangiang taglay upang maging katanggap-tangap sa Diyos. Sa wari nila ay may sapat silang espirituwal na yaman kaya't karapat dapat silang papasukin sa kaharian ng Diyos. Halimbawa nito ay ang Fariseo sa kuwento ni Hesus na ganito manalangin:

'O Diyos, nagpapasalamat ako sa iyo sapagkat hindi ako katulad ng iba na mga magnanakaw, mandaraya, mangangalunya, o kaya'y katulad ng maniningil ng buwis na ito. Dalawang beses akong nag-aayuno sa loob ng sanlinggo at nagbibigay rin ako ng ikasampung bahagi mula sa lahat ng aking kinikita. (Lucas 18:11-12)

Ang taong dukha sa espiritu ay ang maniningil ng buwis na kasabay ng Fariseo na pumasok sa templo. Nakatayo siya sa malayo at 'di makatingin sa langit. Dinadagukan niya ang kanyang dibdib at ang kanyang kahilingan ay ang habag ng Diyos sa tulad niyang makasalanan (Lucas 18:13)

Kung tutuusin ay pareho lang na walang maipagmamalaki ang Fariseo at ang maninigil ng buwis. Pare-pareho lang naman ang lahat ng tao na nagkasala at hindi nakaabot sa kaluwalhatian ng Diyos (Roma 3:23). Yun nga lang hindi alam ng Fariseo at ng iba sa atin na mga dukha sila sa espiritu. Patuloy silang nagmamalaki sa kanilang pagkarelihiyoso at naniniwala silang sapat ang kanilang kabutihan upang mapunta sa langit. Subalit ang mga nakakaunawa na sila ay mga dukha sa espiritu ay aasa lamang sa yaman ng sakripisyo ni Kristo na nagpakadukha sa ikayayaman ng mga sasampalataya sa kanya (2 Corinto 8:9)

Talababa:

1. Ang sipi ng Mateo 5:3 ay mula sa Ang Bagong ang Biblia; ang sipi ng Lucas 18:11-12 ay mula sa Magandang Balita Biblia

2. D. A. Carson: "though poverty is neither a blessing nor a guarantee of spiritual rewards, it can be turned to advantage if it fosters humility before God."  (Matthew, Expositor's Bible Commentary, 1st edition)

Ang Mapapalad (The Beatitudes): Panimula

http://biblehub.com/adb/matthew/5.htm

Dahil sa pagpapagaling ni Hesus sa sari-saring mga karamdaman noong siya ay lumibot sa Galilea, maraming mga tao mula sa iba't ibang lugar ang lumapit sa kanya upang makatanggap ng tulong (Matt. 4:23-25). Nang makita ni Hesus ang natipon na mga tao, siya ay umakyat sa bundok. Ang kanyang pag-upo ay bilang paghahanda sa susunod niyang gagawin. Sa kanilang kultura, ang pag-upo ang karaniwang postura ng mga tagapagturo. Sumunod ang kanyang mga alagad, at nagsimula na ngang magturo si Hesus.

Bagamat ang mga aral na ibabahagi ng guro ay para sa maliit na pangkat ng kanyang mga alagad, walang duda na sinadya niyang lakasan ang kanyang tinig upang ito ay mapakinggan din ng napakaraming mga tao na nagtipon doon. Ang mga aral na ito ay kilala sa tawag na Sermon sa Bundok (Sermon on the Mount). Ito ay napapaloob sa tatlong kabanata ng ebanghelyo ayon kay Mateo (kabanata 5, 6, at 7).

Kung loloobin ng Panginoon, nais kong simulan ngayon ang isang serye ng mga paskil na sasaklaw sa unang bahagi ng Sermon sa Bundok na tinatawag na The Beatitudes. Ito ay galing sa salitang Latin na beautus na ang kahulugan ay "mapalad".

Subalit mas makakatulong sa ating pangunawa kung ang susuriin natin ay ang wikang ginamit ni Mateo noong isulat niya ang kanyang ebanghelyo. Sa wikang Griyego, ang salitang ginamit ay makarios. Ang salitang ito ay tumutukoy sa taong tumanggap ng pabor mula sa Diyos. Napakaganda pala ng pangalang Macario :D

May kahulugan din ito na "masaya", kung kaya't may mga salin ng bibliya tulad ng Good News ay isinalin ito bilang "Happy". 'Yun nga lang, may kailangang linawin. Sa kapanahunan natin, sinasabi nating "happy" tayo ayon sa nararamdaman natin. Halimbawa na lang ay itong ginagamit na sukatan ng Social Weather Stations (SWS)¹. Ang tinatanong nila sa kanilang mga survey ay: "Kung iisipin ninyo ang inyong buhay sa kabuuan sa ngayon, masasabi ba ninyo na kayo ay... " Ang pagpipiliang mga sagot ay:

• talagang masaya
• medyo masaya
• talagang hindi masaya

Natural, ang resulta ay nakabatay sa pabago-bago at pansariling pakiramdam (subjective feelings) ng mga tinatanong. Subalit ang salitang makarios ay hindi nakasalalay sa kung ano ang pakiramdam natin. Paliwanag ni  Willoughby Allen, ang kasiyahang tinutukoy ng makarios ay:

"a state not of inner feeling on the part of those to whom it is applied, but of blessedness from an ideal point of view in the judgment of others"²

Sa pagkakataong ito, ang gumagawa ng "judgment of others" ay si Hesus. Ito ang mga taong pinagpala at "masaya" ayon sa Panginoon. At kung si Hesus ang nagbigay ng pananaw, maaari ba naman siyang magkamali? Siyempre hindi. Kung sinabi niyang pinagpala ka, pinagpala ka nga. Iyan ang dapat ikagalak.

Sa mga susunod na paskil ng seryeng ito, iisa-isahin natin ang mga katangian ng mga taong pinagpala ayon sa ating Panginoon.

 ----------------

Talababa:

1. Fourth Quarter 2013 Social Weather Survey, http://www.sws.org.ph/pr20140227.htm

2. Willoughby C. Allen, A Critical and Exegetical Commentary on the Gospel According to S. Matthew. Edinburgh: T. & T. Clark, 1912 (sinipi ni D. A. Carson sa Matthew, Expositor's Bible Commentary, 1st edition)